Yapılan araştırmalar beyinde katekolamin (stres sırasında salgılanan nörotransmitter) miktarındaki artışın, hatırda tutulan miktarı arttırdığını, yakın bilgilerin hatırlanmasını düzenlediğini ve hafızada bilgi depolamayı olumlu yönde etkilediğini ortaya koymuştur. Bu sonuç öğrenme için belli bir düzeyde stresin yol açtığı kaygıya ihtiyaç olduğunu herhangi bir kaygı olmadan öğrenmenin zor olduğunu göstermektedir.
Başarıyı etkileyen etmenlerden biri de sınav kaygısıdır. Çoğu klinikçiler kaygı ve heyecanın bireyin öğrenme ve hatırlama yeteneklerinde etkin olduklarını savunurlar. Bazı öğrenciler yazılı ve sözlü sınavlarda heyecanlanıp terler ve konuşmalarında duraksamalar görülür. Sınav bitiminde “bildiğim soruyu yapamadım, heyecandan ne söyleyeceğimi şaşırdım” diyen öğrenciler bunlara örnek olarak gösterilir.
Öğrenme ve hatırlama sırasında stres verici şartlar arttırıldıkça yüksek kaygılıların başarısı daha da düşmektedir. “Çok az vaktiniz kaldı hadi çabuk olun, Bu kadar basit soruları bile yapamıyorsunuz yazık size, sen aptal mısın doğru cevap önünde işte...” gibi ifadeler kaygı verici şartları arttırmaktadır.
Kaygı, sınavlar ve başarı arasındaki ilişki karmaşık olsa da kaygı ve akademik başarı arasında negatif bir ilişkinin varlığı söz konusudur. Düşük kaygı yüksek başarı ile ilişkilidir, veya bunun tersi geçerlidir. Kaygı çalışmayı güçleştirir, düşünce sürecine müdahale eder. Sınav kaygısının akademik başarı üzerinde uzun süren bir etkisi olduğu görülmüştür.
Özellikle yüksek kaygılı çocukların etkili problem çözme stratejilerini daha az kullandıkları verilen ödevi yerine getirmede daha başarısız oldukları ve düşük kaygılı arkadaşlarına göre dikkatleri daha çabuk dağılmaktadır. Bunun sonucu olarak da değerlendirme sınavlarında başarıları düşük olmaktadır.
Kaygı konusunda yapılan araştırmaların verdiği ilginç sonuçlardan biri de okul başarısının çok yüksek ve çok düşük olduğu durumlarda kaygı düzeyinin başarıyı etkileyen temel bir faktör olmadığıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder